Het verzorgingstehuis van de toekomst

Open voor het publiek

Het Verzorgingstehuis van de Toekomst - zo heet het echt - staat in de buurt van Limfjorden in Nørresundby en biedt zijn bewoners mooie, lichte flats en nodigt hen ook uit in gemeenschappelijke ruimten die weinig gelijkenis vertonen met een instelling in de traditionele zin.

Het gebouw werd ontworpen door Nørkær+Poulsen Architects en Østergaard Architects en hun visie was om de inrichting naar buiten toe open te stellen. Het restaurant bijvoorbeeld is zo ontworpen dat ook andere mensen naast de 75 bewoners van het verzorgingstehuis er kunnen komen eten.

De fitnessruimte wordt niet alleen door de bewoners gebruikt, maar ook door senioren die in de buurt wonen. Er zijn veel ongedwongen lounges, kleine keukentjes, leesruimtes en andere thematische vertrekken.

Meer mensen betekent een hoger geluidsniveau

De bedoeling van de architecten was om meer leven in het verpleeghuis te scheppen, waardoor het levendiger en inspirerender zou worden voor de bewoners die hun normale allerdaagse interacties misten. Vooral in de gemeenschappelijke ruimten kon lawaai een probleem worden als het niet onder controle gehouden werd. Een risico was dat de bejaarde bewoners niet van de gesprekken konden genieten, alleen al door de slechte akoestiek. Akoestische plafondtegels werden aangebracht in alle gemeenschappelijke ruimten en gangen in het gebouw voor een optimale geluidsbeheersing. De voorkeur ging uit naar Rockfon Sonar X, zowel vanwege de akoestische eigenschappen als omdat het ophangsysteem verdekt was en het ontwerp een huiselijker gevoel aan de ruimte gaf.

Een thuis, geen instelling

Voor de bewoners is dit hun laatste thuis en de architecten hebben geprobeerd daar heel respectvol mee om te gaan door een gebouw te ontwerpen dat er heel uitnodigend en warm uitziet. Wetende dat een verpleeghuis gekenmerkt wordt door karretjes in de gang, keukens die gebruikt worden, mensen die op bezoek komen, gesprekken in de gangen - geluiden die je in je eigen huis niet zult hebben - was het voor de architecten van vitaal belang dat als je in je eigen flat was deze geluiden buiten gehouden werden. De akoestische plafonds hielpen zowel het geluidsniveau te verlagen als zoveel mogelijk tegen te houden om tegemoet te komen aan de visie van de architect om een "thuis" te bouwen in plaats van een klinische instelling.